Autor: Jan Chojnacki – płk wojsk lotniczych, mgr inż. arch., poeta, kompozytor, grafik, malarz, piosenkarz, recytator, gawędziarz i …. wspaniały człowiek. Redaktor: – Stanisław Dąbrowski. Za jedno ze swych najwybitniejszych dzieł słowno-muzycznych uważa Hymn Chorągwi Mazowieckiej ZHP, ustanowiony 21.09. 2002, rozkazem Komendanta Chorągwi hm Grzegorza Woźniaka, dziś Naczelnika ZHP.
1. Urzekły nas Mazowsza piaski,
dolina Wisły, za Wisłą las,
rodzinnej ziemi cienie, blaski
- wszystko, co wokół nas...
Refren: By częściej śpiewać,
by mocniej żyć,
by wiedzieć, że - i co - należy,
związała nas serdeczna nić,
w Mazowieckiej Chorągwi Harcerzy...
2. Kochamy nasze miasta, wioski,
Wszystko, co człowiek;
wszystko, co czas
– na Tumskim Wzgórzu ślad piastowski
- wszystko, co łączy nas...
Refren: By częściej śpiewać, by mocniej żyć ...
3. Nasze obozy i ogniska
zaniosą w Polskę, że my, że tak,
że chcemy lepiej, mądrzej, z bliska,
by poznać dokąd, jak...
Refren: By częściej śpiewać, by mocniej żyć ...
Jest to pieśń bogata, zarówno w urodę słowa, jak i melodii, bo zawiera zarówno liryczne, jak i mocne akcenty służby a do tego zmianę rytmu z walca na marsz oraz zmianę tempa, w nawiązaniu do treści słów. Hymn ten powstał, kiedy Jan Chojnacki w latach osiemdziesiątych współorganizował w Warszawie Krąg Instruktorski „Z Tumskiego Wzgórza”; składający się z dawnych płocczan. Druh Jan należy doń do dziś, a przez jedną kadencję był nawet jego komendantem.
Będącego tuż przed dyplomem studenta architektury na Politechnice Gdańskiej i już asystentem w katedrze Budownictwa Utylitarnego, Jana Chojnackiego nagle - pomimo reklamacji rektora i Biura Projektów, wcielono w roku 1951, do Wojsk Lotniczych celem budowy lotnisk dla samolotów odrzutowych (wówczas odrzutowce to była nowość a właśnie toczyła się wojna koreańska). Dyplom uzyskał rok później będąc już porucznikiem i budując lotnisko w Radomiu.
Po przejściu do rezerwy i korzystając z doświadczenia harcerskiego, napisał omal równie piękną pieśń dla Związku Żołnierzy WP: To przecież nie tak dawano mundur i hełm i broń…, którą przytaczamy w rozdziale IV. Zaś w ślad za nią, ułożył również znakomitą piosenkę dla Ligi Obrony Kraju. Obydwie zostały wydrukowane i rozpowszechnione w całym kraju. Zobaczcie, jak literacko piękne słowa ma piosenka LOK:
1. Bywamy pod wodą, pod żaglem na wietrze,
Pod słońcem, co w biegach rumieni nam twarz,
W kabinie pojazdu, z modelem w powietrzu,
A w krótkofalówce świat cały jest nasz.
Refren: Zaśpiewaj razem z nami,
równajmy wspólnie krok,
Płyńże piosenko ulicami,
gdy maszeruje LOK.
Niech tę piosenkę swojską
przyjazny pojmie wiatr,
I niech ją niesie poprzez Polskę,
gdzieś aż po zbocza Tatr. Hej! Hej!
I niech ją niesie poprzez Polskę,
przyjazny ciepły wiatr.
Obydwa utwory zostały nagrane przez chór Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego WP i obydwa głęboko już wrosły w tradycję. Bywają odtwarzane podczas wszystkich ważniejszych wydarzeń, uroczystości, zawodów oraz imprez tych organizacji.
Z Druhem harcmistrzem Jankiem Chojnackim znamy się od ponad 30 lat. Spotykamy się na Ogólnopolskich Złazach Seniorów Harcerstwa, na zlotach, zjazdach, konferencjach ZHP. Słuchałem i podziwiałem wykonywane przez niego ciepłe, pełne prawdy wewnętrznej recytacje, ale... nigdy nie skojarzyłem, że ten przesympatyczny „starszy Pan” (mógłby być moim Tatą) jest również autorem słów i melodii organizacji związanych z wojskowością.[1]
Muszę zaznaczyć, że Jan Chojnacki wieloma nićmi jest związany z Płockiem. Stąd pochodziła jego rodzina, tu zdał maturę w jednej z najstarszych szkół w Polsce: płockiej „Małachowiance”. W latach dziewięćdziesiątych był w Zarządzie Towarzystwa Przyjaciół i Wychowanków tej szkoły. Wówczas został, autorem słów i muzyki jej monumentalnego hymnu „PLURIMOS ANNOS MAŁACHOWIANKO”.
Jest on również członkiem Towarzystwa Naukowego Płockiego, autorem publikacji w NOTATKACH PŁOCKICH oraz słów hymnu TNP. Zarówno w siedzibie TNP, jak i w MAŁACHOWIANCE, znajdują się - ofiarowane - obrazy olejne Jana Chojnackiego.
Działając na gruncie historyczno-naukowym opracował monografię ojca, noszącą tytuł: „BRONISŁAW CHOJNACKI – PEDAGOG, SPOŁECZNIK, POLITYK” - Sierpc 1998. Opracował też monografię stryja: PŁOCCZANIN ZDZISŁAW CHOJNACKI – DOWÓDCA KOMPANII 8 PP LEGIONÓW W LUBLINIE.
Jego pasją i żywiołem jest jednak harcerstwo, które w roku 1936 rozpoczynał w gimnazjum w Sierpcu, a potem kontynuował w Płocku. W roku 1945 odtwarzał i prowadził macierzystą 98 Mazowiecką Drużynę Harcerzy. Był członkiem komendy hufca ZHP w Sierpcu a następnie w Płocku. Przez szereg lat był członkiem Rady Chorągwi Płockiej i delegatem na trzy krajowe Zjazdy ZHP. Harcmistrz, Harcerz Rzeczypospolitej. Autor opracowania: Druhu Drużynowy, pogadajmy o harcerskim sposobie bycia. Przez wiele lat pełnił w Warszawie funkcję wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Harcerskich Kręgów Seniorów. Brał udział w konferencjach międzynarodowego ruchu skautów dorosłych (ISGF).
Bogatym dorobkiem dh. Chojnackiego jest autorstwo kilkudziesięciu pieśni harcerskich, w tym tak znanej (już od 1946 r.) jak: W nadwiślańskim grodzie - która w śpiewnikach nosi nawet miano Hymnu Mazowsza.
Jan Chojnacki jest również autorem licznych utworów prozatorskich oraz poetyckich, poświęconych głównie Mazowszu, lotnictwu oraz harcerstwu, o lirycznym charakterze, zabarwionych lekkim dowcipem literackim. Wiele z tych utworów ukazało się w periodykach m. in. w almanachu Malowane ciszą, Warszawa 2003. Zasadniczy wybór jego wierszy został pięknie wydany (z rysunkami autora) w roku 1997 przez Bibliotekę Publiczną im. Zofii Nałkowskiej w Sierpcu, a nosi tytuł: A dlaczego Pan koniecznie karetą?
Niniejsza książka jest m.in. swobodnym wyborem z twórczości autora, zapisanej w witrynach internetowych >Starszyzna i Seniorzy ZHP< oraz >Chorągwi Mazowieckiej ZHP<.
Dziękuję Druhowi Chojnackiemu za powierzenie mi redakcji Jego dokonań twórczych. To dla mnie zaszczyt i wyróżnienie.
hm. Stanisław Jan Dąbrowski
RC Lublin-Centrum
[1] Harcmistrz Jan Chojnacki – mgr inż. arch. płk WP, urodził się 18.09.1923 na Mazowszu, we wsi Susk. Oprócz udziału w budowie kilkudziesięciu lotnisk, jego największym osiągnięciem jest pierwsze naukowe opracowanie historii polskich lotnisk. Posiada m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1957), Złoty Krzyż ZHP (1990). Srebrny (1986) i Złoty (2011) Medal „Za Zasługi dla LOK”; Odznakę Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego (1975) i Złotą Odznakę Za Zasługi dla Aeroklubu PRL (1975), Srebrną Odznakę Honorową Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji (1978); Odznakę Za Zasługi dla Województwa Płockiego (1987) oraz Medal Za Zasługi dla Miasta Płock (1990).
